આમ તો પરાશર
તળાવની તસવીરો ફેસબુક માં "ધ હિમાલયન ગ્રુપ" માં છાશવારે પોસ્ટ થતી રહે
છે.આ તસવીર પણ ત્યાં મહિના પહેલાં પોસ્ટ થઇ જ ગઇ હતી.
પણ આજે જ્યારે ગુજરાત સમાચારના પહેલાં પાને આ તસવીરે સ્થાન લીધું ત્યારે પરાશર લેક સાથે જોડાયેલી મારી યાદો તાજી થઇ ગઇ !
બીજા દિવસે સાયકલ પર ઉંચા પહાડો સર કરવા નીકળી પડ્યાં હતાં.ઔટ થી જાલોરી પાસ સુધીનો રસ્તો નહીવત ટ્રાફિકવાળો અને પ્રમાણમાં શાંત છે.સફરજનની સિઝન હોવાથી ક્યારેક ક્યારેક ખુલ્લી સફેદ જીપ સફરજન ભરીને સામે મળે બસ એટલું જ !...એપલ ઑર્ચા્ડ્સ અને વનરાજીસભર એ રસ્તે સાયક્લિંગ કરીને ચોથા દિવસે સાંજે જાલોરી પાસ પહોંચ્યાં હતા.ત્યારે વરસાદ શરૂ થઇ ગયો હતો.ચારે બાજુ બર્ફના કારણે તાપમાન સાવ પડી ગયું હતું.તે સાંજ તીવ્ર ઠંડીવાળી હતી.
જાલોરી પાસની બીજા દિવસની સવાર ખૂશનુમાં ઉગી હતી.ચારે બાજુ બર્ફની સાથે લીલોતરી પણ છવાયેલી દેખાઇ.સવારે ચાય-નાસ્તા પછી અમને પરાશર લેક લઇ જવાયા.જંગલમાં થઇને પરાશર લેક સુધીનો ઢોળાવવાળો રસ્તો કુદરતના ખોળે મહાલવા જેવો અફલાતૂન છે.રસ્તામાં દેવદારના ઉંચા-જૂના વૃક્ષો તો ખરા જ,પણ સાથે-સાથે બુરાંશ (રહોડોડેન્ડ્રોન) ના લાલ-ગુલાબી ફૂલોની પુષ્કળ ઝાડીઓ પણ છે.બુરાંશનું ફૂલ હિમાચલપ્રદેશ રાજ્ય નું "સ્ટેટ ફ્લાવર" છે. તેનો આયુર્વેદીક ઉપયોગ પણ છે અને ત્યાંના સ્થાનિક લોકો તે ફૂલોનું શરબત બનાવીને પણ પીવે છે.મેં પણ પીધુ છે.
અમે
બધાએ પણ તેમની સાથે વાતો કરી, ફોટોગ્રાફ્સ પાડ્યા,ઉછળકૂદ અને ધિંગામસ્તી કરી અને અમારી
કેમ્પસાઇટ પરત ફર્યા.
આજે અખબારમાં છપાયેલી પરાશર લેકની આ તસવીર યાદોનો સૈલાબ લઇ આવી !
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો